"Prawdziwa sztuka Karate-do zasadniczo polega na tym
nie trafic, nie zostac uderzonym
i nie spowodowac wypadku. ))
Yasuhiro Konishi
Karate to jedna ze starozytnych metod walki wrecz
skodyfikowane w Japonii. Metoda ta opiera sie na poszukiwaniu eliminacji
walka jednego lub wiecej przeciwników poprzez zadawanie ciosów (atemi)
w szczególnie wrazliwych punktach, zwanych punktami zyciowymi (kyusho),
wymienione na ciele czlowieka. Ciosy te wykonywane sa przez karateke (tzw
który cwiczy karate) swoja specjalnie wyszkolona "bronia naturalna"
: dlon, piesc, lokiec, kolano, stopa itp. Podstawowe powolanie Karate
ma byc narzedziem odpowiedzi na atak, uzbrojony lub nie: Karate
to przede wszystkim technika walki ("Kara": pusta. "Te"): reka).
Nie moze juz dzis sluzyc na polu bitwy, jak w
czasach japonskiego sredniowiecza, kiedy wszystkie inne srodki byly niedostepne
wyczerpany. Ale nadal moze byc bardzo przydatny jako srodek samoobrony,
z argumentami, które sa szybko skuteczne nawet dla praktyka
poziom sredni, mezczyzna lub kobieta. Problem raczej polega na tym, zeby móc
rozeznania, co jest odpowiedzia z natury bardziej brutalna niz Judo
lub Aikido i stosowac jego techniki wylacznie z zachowaniem ostroznosci.
W nowoczesnym, edukacyjnym celu (pochodzacym z poczatków tego stulecia) przygotowano
Karate ewoluowalo w nowym, sportowym kierunku. Dzis szczególnie
w Japonii praktykuje sie je w szkolach, podobnie jak judo
czy zapasy, dzieki zasadom opracowanym od lat 50
które poprzez zakazanie technik uznawanych za zbyt niebezpieczne, na to pozwalaja
wydarzenia sportowe, sedziowane, przy minimalnym ryzyku wypadku. Tam
praktykowanie wspólczesnego karate, sportu walki, który jest obecnie szeroko rozpowszechniony
spopularyzowane przez mistrzostwa i spotkania miedzynarodowe relacjonowane przez
rozwijaja sie media, które buduja swoja rozpoznawalnosc na igrzyskach olimpijskich
coraz czesciej wsród mlodych ludzi, którzy postrzegaja to jako doskonaly sposób
wyrazaj siebie poprzez zawody, w których, ze sprzetem lub bez
ochrony, kontrola pozostaje mozliwa.
Oprócz tego Karate, które mozemy teraz nazwac "masa",
lub Karate-Jutsu (doslownie: technika Karate), a nawet Koshiki-
Karate (Karate Kontaktowe, z zabezpieczeniami) przetrwalo tradycyjne Karatedo,
lub Mushiki-Karate". Róznica dotyczy zarówno tresci, jak i formy.
W Karatedo wystepuje przyrostek do (Droga), który przypomina o trosce
* Nie nalezy mylic tego okreslenia, zapoczatkowanego przez pana HISATAKE ze wzgledu na jego styl
"Koshiki-Karatedo" (tradycyjne karatedo, pochodzace z czasów starozytnych).
pierwsze podejscie: przede wszystkim technika walki wrecz
wszystko, fantastyczna dyscyplina ciala i umyslu, podróz
wewnetrzne, które powinny umozliwic Karatece poprzez trening
niezwykle trudne, ale bezinteresowne (stad brak samego pojecia
rywalizacji, motywacja musi byc gdzie indziej, poza wynikami
namacalne), aby znalezc droge do wewnetrznego Bytu. Tutaj Karatedo staje sie
sztuka walki, droga do doskonalenia natury ludzkiej, do odkryc
"ja" po zaslonieciu "ja". Jedynym celem jest zwyciestwo nad samym soba,
nie nad innymi, zwyciestwo nad strachem, duma, nietolerancja i
odkrycie nowej wolnosci bycia, do której wówczas stosuje sie Karateka
wszystkie dziedziny zycia. Z tej perspektywy karate jest autentyczne
Budo (doslownie: droga walki), jak Japonia ma wiele,
odziedziczone po dlugiej historii i bez których technologia jest niczym
umysl. Takie jest przeslanie humanistyczne przekazywane przez wielu mistrzów
karate z przeszlosci i który, pozorny paradoks "sztuki pustej reki",
nie ma nic wspólnego z przemoca i zniszczeniem. Droga Tradycji jest droga
Madrosci.
Pozostaje czysto fizyczna praktyka. Dla wielu Karate nie jest
jako ciekawa kulture fizyczna, pozwalajaca utrzymac forme.
Inteligentny sposób wykorzystania ukladu miesniowego do rozwoju
lub w celu utrzymania refleksu, pracy nad elastycznoscia lub odpornoscia, w zaleznosci od wieku
lub seks. Zadnych dalszych obaw.
Karate to wszystko. Ze wspólnego, technicznego rdzenia,
kierunków, które mozna obrac w praktyce jest wiele,
w zaleznosci od osobowosci kazdej osoby: technika walki, sport
konkurencja, kultura fizyczna czy sciezka filozoficzna, jej bogactwo jest ogromne.
Wybór nalezy do kazdego i moze ewoluowac w czasie: w ten sposób
Karate moze pozostac zywym towarzyszem zycia. Dobrze zrozumiane,
dobrze wyszkolony, jest zawsze przede wszystkim szkola kontroli i
samokontrola, dalej, pokój i tolerancja. To jest taki stan umyslu
musi pochodzic z dowolnego dojo (doslownie: miejsce, w którym szuka sie Drogi. Pokój
trening japonskich sztuk walki) godnych tego imienia. Benzyna
sztuki moze byc przekazywana jedynie w ramach, w których wystepuje ta otwartosc umyslu
istnieje i zyje poprzez przyklad pana miejsca (Sensei = nauczyciel)
i jego absolwenci. Sprawdzenie tego potencjalu zalezy od kazdego
zanim powierzysz swoje postepy temu czy innemu dojo.
Celem tego "budoskopu" jest przedstawienie podstaw tej sztuki
wieloaspektowe, czyli KARATE "SZTUKA PUSTYCH REK".
Kiedy zdecydujesz sie cwiczyc to samodzielnie i kiedy to zrobisz
przyswoiles sobie pierwsze podstawy tej sztuki walki, bedziesz mógl zajsc dalej
z podrecznikami ze zbioru "Encyklopedia sztuk walki".
poswiecony Karate (patrz koniec tomu).
Rezultatem jest to, co jest dzis praktykowane w klubach karate wiele wieków badan, szukania, udoskonalania, doswiadczenia terenowe, w Chinach, potem na wyspie Okinawa, w koncu w Japonia. Znajduje sie w Egipcie faraonów (grobowce Beni Hassana), w Azji Srodkowa (starozytna Persja), Indie, Chiny, cala Azja Poludniowo-Wschodnia, ze istnieja pierwsze slady metod walki rekami i boso, którego pewne ruchy, co zaskakujace, przetrwaly czas podobny. Korzenie tego stylu walki, rodzaj szermierki bokserskiej i dla pieszych, maja tysiace lat i sa rozproszone. Ale decydujacy impuls w kodyfikacja technik pochodzi z Chin. Chinskie sztuki walki (Wu-Shu, bardziej ogólnie znane jako Kung-Fu na zewnatrz Chiny) sa bezposrednim przodkiem japonskiego karate. Zasadniczo Shaolin-chuan (lub Shorinji-Kempo), urodzona technika w ramach "mlodego lesnego klasztoru" (Shaolin) w woj Chinczycy z Honan. Od poczatku duchowy skladnik tego technika walki (podstawowy element wystepujacy w wszystkie sztuki walki Dalekiego Wschodu) zostalo zadane przez przybylego mnicha Indii, znany w historii buddyzmu pod imionami Bodhidharmy, Da Mo lub Daruma, poniewaz zalozyl galaz kontemplacyjna buddyzmu Chan (lub Zen po japonsku). Po wielu latach ascezy, znanej jako "kontemplacja muru" (móglby to zrobic Medrzec). medytowalem przez cale dziewiec lat w jaskini), Bodhidharma kontynuowal droge nie bez pozostawienia za soba esencji wiedzy, która posiadal zrealizowane, a mianowicie, ze ostateczna Prawda i skutecznosc we wszystkim, mozna osiagnac jedynie poprzez zjednoczenie ciala i umyslu. Zostalo 11 dlatego tez dla mnichów dyscyplina ciala w formie a gimnastyka oparta na swiadomych ruchach oddechowych w Indiach Shih pa 10 han sho lub 1 Chin Ching (znany jako Ekkinkyo przez Japonczyków). Czy byly to juz ruchy wojenne? Bodhidharma, postac legendarna, ojciec chinskiego Kung-Fu? Który jest pewne jest, ze w ciagu nastepnych stuleci istnial klasztor Shaolin slynie z technik bojowych swoich mnichów, budzi strach i szacunek
ze wszystkich. Historycznie rzecz biorac, Shaolin byl podstawowym tyglem, z którego
ze swoimi mnichami pierwsza niezwykle skuteczna synteze techniczna. TO
Klasztor przezywal wiele perypetii i osiagnal swój szczyt w latach
druga polowa XVI wieku. Dom bojowników ruchu oporu lojalnych wobec dynastii
Ming, zniszczone w 1644 roku przez Mandzurów, sciagnelo na siebie gniew
nowego cesarza: od 1723 roku postanowil rozproszyc to gniazdo
wywrotowy. Po straszliwym oblezeniu Shaolin musial sie poddac i zostal podpalony.
Ale wielu mnichów, ekspertów w poslugiwaniu sie bronia, bylo w stanie to zrobic
ucieczka. Z tej diaspory technicznej skorzystala cala Azja Poludniowo-Wschodnia
jak równiez dla masy chinskiej populacji, podczas gdy Kung-Fu nie bylo
do tej pory zarezerwowane jedynie dla elity spoleczenstwa. Ponad 400 stylów walki
zostalo zindywidualizowane w calych Chinach przy uzyciu starozytnych metod. pon
tych pradów dotknelo wyspe Okinawa, nalezaca do archipelagu Ryu-Kyu
rozszerzajac Japonie na poludnie, centrum handlu
handlu w tej czesci Pacyfiku. Wraz z kupcami przybyl
takze trendy kulturowe i know-how we wszystkich obszarach.
Okinawa byla ostatecznym tyglem, w którym na skrzyzowaniu cywilizacji
Chinska i japonska, ostateczna forma "sztuki pustej reki))
zanim dzieki japonskiemu impulsowi znalazlo reperkusje
swiat pod nazwa Karate. Znalismy juz To-De (doslownie
: chinska reka) opracowana przez Sakugawe (1733-1815), który
nauczylem sie od chinskiego Kwan Shang-Fu. Prawde mówiac, technika walki
golymi rekami, co jest równiez znane jako Okinawa-Te a
jeszcze inne prekursory, o których niewiele wiadomo. Poniewaz 1" tj. podlega
jego historia to dwie dominacje, chinska, az do XVI wieku
Japonczyków, którzy podbili go w 1609 roku (podporzadkowanie sie klanowi
Satsuma): mieszkancy Okinawy stawiali opór wszelkim uciskom i walce
bylo krwawe. Poniewaz nie wolno im posiadac przedmiotów zelaznych,
zwlaszcza noze, tubylcy stawiali opór, przeksztalcajac je
najmniej naczynie rolne jako bron (pochodzenie Ko-Budo: Sai, Tonfa,
Nunchaku, Bo itp.) i przeksztalcanie ich rak i stóp w bron
potezna, zdolna zastapic bron zakazana przez okupanta. My
trenowani wszedzie, noca, w tajemnicy, wsród zaufanych uczniów. Okinawa-Te
ozywila wówczas tradycje polowan na mnichów z Shaolin
przez policje cesarska. Zródla techniczne byly oczywiscie wielorakie.
,tiples, ale to co istotne pochodzilo z chinskiego Kung-Fu, które zostalo polaczone z
techniki lokalne, bardziej prymitywne, a nawet z elementami zaczerpnietymi ze sztuki
techniki wojenne stosowane przez japonskich okupantów, zwlaszcza Jiu-Jitsu. TO
wszystko bedzie mieszanka, bez której Japonczycy szybko naucza sie bac
aby móc zglebic jego tajemnice skutecznosci.
Okinawa-Te naprawde nabralo ksztaltu od XIX wieku. wieku, z trzema
podstawowe osrodki, miejscowosci Naha, Shuri, Tomari. W 1868 roku wyspa
stala sie samodzielna prowincja japonska, co polozylo kres odrazajacemu uciskowi
Satsuma. W 1900 roku w programach pojawilo sie studium Okinawy-Te
kultury fizycznej w szkolach na wyspie, jako srodka edukacyjnego
Dla mlodych. Byli wtedy Ankoh Itosu i Kanruo Higaonna
glówni instruktorzy, którzy bezposrednio lub posrednio szkolili wszystkich, którzy poszli,
od 1920 r. wyniesli nauczanie swojej sztuki poza Okinawe i znalezli
glówne obecne style japonskie. Tak naprawde to w Japonii opracowano
z wkladem specyficznym dla japonskiego, tak zwanego wspólczesnego karate, od
z 1930 r., a jeszcze bardziej z 1955 r., w szczególnosci z pojawieniem sie
pierwsze zawody sportowe, pogladu tego stanowczo odmawiano do tej pory.
Technologia z Okinawy zostanie brutalnie skonfrontowana z otwartym swiatem
i nowoczesne, gdzie szok porazki 1945 roku postawil pod znakiem zapytania wszystko
tradycyjne wartosci i tradycyjny sposób, w jaki dana technika
jest tylko wektorem duchowym, doswiadczy trudnego jutra.
Wsród mistrzów, którzy przeszli do historii rozwoju karate, znalezli sie m.in.
kilka jest szczególnie znanych, którzy zaznaczyli swoja sztuke
odcisnal pietno i pozostawil wystarczajaca liczbe uczniów, aby ich styl mógl zostac utrwalony
az do tego dnia.
Funakoshi Gichin (1868-1957): uwazany jest za ojca karate
aktualne, choc forme techniczna wprowadzil do Japonii w 1916 roku
nastepnie w 1922 r. (stary styl Shotokan) bardzo róznil sie od tego, co widzimy
w obecnych dojo Shotokan. Zalozyl pierwsze dojo Shotokan,
prawdziwa szkólka wszystkich ekspertów, którzy po nim nauczali w Japonii,
i spopularyzowal termin "Kara-Te", który odtad zastapil "Okinawa-Te".
Te )). Ta wiodaca osobistosc kladla nacisk na duchowa wartosc
sztuke pustej reki poprzez dodanie przyrostka "do". Karatedo dla niego
bylo tak dobre, jak kazde japonskie Bu-do. nowoczesny Shotokan,
która wywodzi sie z jego nauk, wywodzi sie ze starozytnego stylu Shorinryu z Okinawy
: techniki niskie i dlugie, mocne bloki, poszukiwanie efektywnosci
na dlugich i srednich dystansach. Shotokan to najpopularniejszy styl
reprezentowanych w Europie, a zwlaszcza we Francji. On sam doswiadczyl
podzial, który pozostawia dwa glówne nurty: japonskie karate
Stowarzyszenie (J.K.A.) kierowane wówczas przez Masatoshi Nakayame (1913-1987)
Hiroshi Shoji i Shotokan Karate International (S.K.I.)
Hirokazu Kanazawy.
Miyagi Chojun (1887-1953): wprowadzil te technike do Japonii
zwiazany ze stylem Shorei-ryu z Okinawy: postawa wyzsza, ale
potezne ruchy, niska amplituda, zabójcze w walce wrecz,
z badaniami ukladu oddechowego. Duzy nacisk kladl na nauczanie
tradycyjne formy. Opuscil swoja szkole pod nazwa Goju-ryu, aby
pamietaj, ze prawdziwa skutecznosc pochodzi z sojuszu sil (go)
i elastycznosc Cu). To takze styl, którego postawy
sa najblizsze obserwowanym u zwierzat, których szukamy
nasladowac zasady walki: tygrysa, niedzwiedzia, zurawia, weza itp. optyczny
tradycyjne style boksu chinskiego (Kung-Fu). Ten mistrz odejdzie
jego smierc dwie niemal rywalizujace ze soba galezie, jedna na Okinawie (z Seikichi
Toguchi, Meitoku Yagi i Eiichi Miyazato), drugi w Japonii (z
Yamaguchi Gogen, nazywany "kotem"), bardzo znany poza Japonia
spopularyzowal swój styl w USA i Miyagi Takachi).
Mabuni Kenwa (1893-1957): byl takze jednym z bezposrednich spadkobierców
od dawnych mistrzów Okinawy. 11 stworzyl styl Shito-ryu, bedacy mieszanka szkól
nauczany przez jego dwóch mistrzów, Higashionne i Itosu. Styl jest calkiem
blisko Shotokan, wedlug jego pozycji, ale takze Wado-ryu, obok
nacisk na prace bioder.
Otsuka Hironori (1892-1981): w przeciwienstwie do poprzednich, wszystkie
Okinawy, ten przywódca byl Japonczykiem. Odkryl, ze pochodzi z Jiu-Jitsu
Karate z mistrzem Funakoshim i zalozyl wlasny styl "The Way of
pokoju" w 1935 roku, z wiekszym naciskiem na uchylanie sie od pracy
oraz odmawianie w szczególnosci ewolucji Shotokanu pod przywództwem mlodych ludzi
naukowcy z jego kraju, poczynajac od wlasnego syna Funakoshiego,
Yoshitaka.
Shotokan, Goju-ryu, Shito-ryu i Wado-ryu to wielka czwórka
glówne style w Japonii i na calym swiecie. Jest ich jeszcze wielu
inne, z których niektóre sa równiez bardzo dobrze znane: takie jak Kyokushinkai
autorstwa Mas Oyamy, mistrza pochodzenia koreanskiego, Shotokai mistrza Shigeru
Egami (1912-1981), Shukokai Mistrza Taniego, Shorinji-Kempo itp.
Style te wspólistnieja ze stylami chinskimi (Kung-Fu) i wieloma innymi
male szkoly, z bardziej ograniczona liczba odbiorców. 60 lat po przybyciu Gichina
Funakoshi w Japonii wysilki pionierów w duzej mierze poniosly skutek
owocami i coraz liczniejszymi na swiecie sa karatekowie, wieki
i rasy razem wziete, których laczy dziedzictwo z odleglej przeszlosci.
Prawdziwy praktykujacy japonska sztuke walki (Budo) nie tylko ma
zdobyl wiedze techniczna, która uczynila go skutecznym w swojej dziedzinie
konkretny. Wyróznia sie takze, a przede wszystkim zachowaniem. Ten
ma swoje korzenie w starozytnym kodeksie honorowym samurajów (rycerzy)
feudalnej Japonii, Bushido. Zwolennik Karate-do, jesli chce dac
sens w tym, czego sie uczy i co robi, praktykuje i zyje zgodnie z pewnymi
zasady ustanowione przez mistrzów z przeszlosci i uwazane za podstawe
samego zrozumienia sztuki walki. Te zasady stanowia cialo
Tradycji, która pozostaje dusza Karatedo, ogniwem laczacym obecna Karateke
i ten z przeszlosci, watek zrozumienia istoty technologii.
Jesli Tradycja umrze, w Karate nie bedzie juz drogi.
Karateka szanuje zatem przeszlosc, pamiec mistrzów, wskazówki
ich nauczania, ich przykladu. Szanuje ducha dojo, zachowuje sie
wszedzie i we wszystkim z umiarem i taktem, dowód narzuconej sobie kontroli
przez caly czas, nigdy nie brakowalo, jak wojownik z przeszlosci, dla którego
Najmniejsza chwila nieuwagi mogla oznaczac atak przeciwnika
I martwi. Jest ostrozny, dyskretny, skromny, kompletny w podejsciu,
pragnac uniknac starc, stawiajac przede wszystkim ducha pokoju,
wyrzekajac sie go tylko wtedy, gdy jest osaczony, ograniczony i zmuszony. Nie ma nic do udowodnienia innym.
Jest opanowany, szanuje zycie i uwaza, ze ??walka nim nie jest
z pewnoscia najlepszy sposób na wygrana. Autentyczni mistrzowie przeszlosci
byli wszyscy, jak mówia liczne anegdoty, które do nas dotarly
zalezy od nas, ludzi, którzy w ostatecznym rozrachunku potrafia byc bardzo skuteczni
skrajnosci, ale zawsze szczególnie niezwykle ze wzgledu na swój humor
i ich zyczliwosc. Znak mistrzostwa i prawdziwej sily. Inni,
zawsze byly jakies, pozostalo w pamieci wiecej halasu, wiecej wscieklosci
i powierzchownosc.
Wsród wszystkich zewnetrznych oznak tego prawdziwego rozumienia sztuki
Najwazniejsza rzecza w Karate-do jest poczucie etykiety. Praktycy
Ludzie sztuk walki zwykli mawiac, ze wszystko sie zaczyna i konczy
dzieki uprzejmosci (reishiki). Niezmienny rytual reguluje zachowanie
od karateki do dojo: tradycyjny salut (rei), wykonywany ze szczeroscia, powaga,
bez opadów, zatem nadajac mu tresc, stawia sie na poczatku i
na zakonczenie kazdej wymiany technicznej z partnerem (saut na stojaco),
lub na poczatku i na koncu lekcji grupowej (uroczyste pozdrowienie, kleczenie).
Uroczysty salut (zarei): stojac ze zlaczonymi nogami, zejdz na
lewe kolano, potem prawe. Delikatnie zwin talie i usiadz
na pietach i wydluzaniu podbicia. Odleglosc miedzy kolanami wynosi
mniej wiecej na szerokosc dwóch piesci. Polóz dlonie na górnej czesci ud
i stój prosto, bez sztywnosci. Aby sie przywitac, polóz lewa reke z przodu
ty, potem prawy, palce zwrócone do wewnatrz i nie wstajac,
pochyl sie, az czolo znajdzie sie nad dlonmi, nie dotykajac ich.
Po krótkim czasie wyprostuj tulów, przenoszac rece z powrotem do tulowia
Uda. Wstan, najpierw na prawej stopie, a nastepnie zlacz lewa stope.
To powitanie jest skierowane do Sensei i jest wypowiadane wspólnie przez uczniów ustawionych w kolejce
na poczatku i na koncu kursu.
Salut na stojaco (ritsurei): szybszy, musi byc oznaczony tym samym
godnosc i te sama miare. Adresowany jest do partnera, z którym sie wybieramy
zamien technike (Kumite: walka) lub ustaw sie na poczatku i na koncu
kata (patrz czesc trzecia pracy). Stojac, stopy razem,
rece wzdluz ciala, salutujemy po prostu pochylajac górna czesc ciala
do przodu, w strone partnera, plecy proste, przed wstaniem
nastepnie przyjmij postawe bojowa (yoi: 1).
Nigdy nie salutujemy, jesli nie poprawilismy stroju i nie zabralismy wszystkiego
czas na postawe przygotowawcza. Brak zbawienia lub pospiech
w zbawieniu oznacza podstawowy poziom zrozumienia, chociaz
karateka to wielki mistrz sportowy... Gratulujemy takze indywidualnie
stojac, wchodzac lub wychodzac z dojo, w kierunku
Sensei lub miejsce honorowe (kamiza). W tym miejscu czesto pojawiaja sie
obok podobizny zmarlych mistrzów stylu praktykowanego w dojo, niektórzy
podstawowe wskazania, podkreslone (dojo kun). Na przyklad :
Sonkei: czesc i szacunek (dla Tradycji).
Shugyo: dyscyplina (ciala i umyslu).
Makoto: szczerosc, prawosc (w dzialaniu i intencji).
Toitsu: koncentracja, prawda dzialania.
Kansha: wdziecznosc (do wszystkiego).